|
Oeganda 4
Gisteravond had ik tot laat doorgewerkt om het document voor een bepaald deel af te krijgen waardoor we vandaag weer verder konden. Ik had pas om half 10 een afspraak met Edward. Ik hoorde trouwens vandaag dat hij professor is. “Dat ben jij toch ook”, zei hij. Ik keek hem meesmuilend aan en dacht: “Ja, maar dan professor Pipi”. Maar goed ik kon lekker uitslapen en toen weer die koude douche. Je schijnt er aan te wennen. Ik denk dat als ik thuis onder de douche sta dat ik net gewend ben. Even ontbijten een kop superol thee. Maar ja, geen kopjes dus dan maar wachten. Na het ontbijt liep ik naar de kamer van de professor maar die had sollicitatiegesprekken. Hij zou me koffie laten brengen en die werd even later naar mijn werkplek gebracht. Als slootwater kwaliteit 2,0 heeft, dan was dit kwaliteit 2,01. Maar ja, je moet drinken! Gelukkig heb ik een doos water en een krat frisdrank tot mijn beschikking. Even later kwam hij wat curricula brengen en een visiedocument die ik kon bestuderen. Het waren wel een paar honderd pagina’s maar ik kon er snel doorheen en weer een stap maken in het document.
Op gegeven moment kwam hij me halen om samen te lunchen. Er stond een prima maaltijd en er was deze keer vis bij. Nu eet ik bijna alles wat ze me voorschotelen maar vis is een beetje teveel van het goede. Ik heb een oudste broer gehad, die heeft ook een keer vis gegeten. Nu ben ik de oudste.
Maar verder smaakte het prima. Hij werd weggeroepen en pas later kon ik het document met hem doornemen. Zo, weer een stap gemaakt. Ik denk dat ik er straks mee verder ga want er komt weer wat in mij op door dingen die hij vertelde.
Toen ik naar mijn hutje liep, kwam er ineens een maraboe voorbij lopen. Dat is hier schering en inslag, soms een heleboel tegelijk. Je kunt er ook vrij dichtbij komen. Ik denk dat hij nog nooit een blanke heeft gezien want hij liep steeds voor me weg. Ik moet voor de foto’s steeds de videocamera gebruiken want de gewone camera doet het niet, de batterijen zijn op. Ik had een heel nieuw pak Duracell bij me. Allemaal leeg! Lekker!!! Of de camera moet stuk zijn, maar dat denk ik niet.
Ik wilde wel naar het plaatsje maar dat gebeurt vrijdag. Edward gaat dan met me mee, ik mag niet alleen. En ’s avonds mag ik niet van de campus af, dat is te gevaarlijk. Ik ben immers die rijke westerling.
Ik heb net weer even piano gespeeld en gezongen met de meidengroep. Ik leerde ze hoe ze op een toetsenbord met een blaaslang mee kon spelen en dat ging goed. Ze gingen klappen en dansen en op de trommels slaan, geweldig. Ik heb het allemaal gefilmd maar vergeten te fotograferen. Ze mochten zelf filmen en terugkijken. Het gelach was niet van de lucht. De vrolijkheid op die manier met bijna niks zie je echt niet in het westen.
Ineens kwam ik op een idee! Film afspelen en een print screen maken en uitsnijden. Toch nog foto’s.
|
|
|
Ik had ’s avonds nog aan het plan gewerkt en om het dan naar de professor te mailen moet ik een paar honderd meter door het donker lopen naar een verlicht portiek van een gebouw waar ontvangst wifi is. De cicaden snerpen om je heen en zijn stil als je langs loopt. Grote voor mij onbekende insecten kruipen, wriemelen en vliegen in het rond in het licht. Af en toe voel je wat in je nek. Maar goed, dan heeft hij morgenochtend wat te doen.
Toen ik vanmorgen opstond keek ik even naar buiten en zag twee maraboes langs stiefelen op zoek naar voedsel. Eerst de koude douche en bij het bekende ontbijt goot ik heet water uit de thermoskan in het kopje. Toen ik even later keek, dacht ik: “Heb ik het theezakje er nu zo kort in gehad”. Nee, ik had het er helemaal nog niet ingehad. Ach, het is gekookt. Met koffie proef je het wat minder. Mijn lichaam is er nu aan gewend.
Naar buiten komend werd ik begroet. Dat gaat net even anders dan bij ons. Wij zwaaien met een hand. Zij blijven stilstaan, draaien zich naar je toe en houden 2 handen omhoog op borsthoogte. Even later werd de waterton gevuld waarmee de waterdruk geleverd wordt. Hij komt met jerrycans aan lopen en giet het in een vat. Dan zet hij een elektrisch pompje aan die het water naar boven pompt. Terwijl hij daar mee bezig was werd er een waslijn gespannen en begon een vrouw aan de was. Jerrycans met water waren al neergezet.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Zo kun je ook iets ophangen. |
|
|